Tweeluik

Donderdag
Vergeetachtig. Niet bepaald de manier om een zelfomschrijving te geven. Gaat het echter over fietsen lijd ik chronisch aan amnesia.  Verklaar je nader! De afdaling van mijn tweede Toscaanse dag was molto technico met hele steile stroken. Dat doet pijn aan je benen. Iedere fietser weet dit. Waarom dan toch deze hindernissen opzoeken? Ik zeg: amnesia.

De route van donderdag is omgekeerd aan de route van afgelopen zondag. In razende vaart daal ik af. Deze afdaling is perfect aangelegd; hoef de remmen niet aan te raken. Haal 75 kilometer. In Staggia passeer ik La Rocca di Staggia en begint een korte venijnige klim. De omgeving is wederom prachtig en bijzonder dat ik weer andere landschappelijke aspecten zie. Nabij Villarosa begint de klim. Mijn trainingsdoel is op de steile stroken flink in de weerstand te gaan trainen. Het gaat me zowel staand als zittend goed af. Uiteindelijk kom ik redelijk uitgewoond in Castellina aan. Mijn oorspronkelijke plan om naar Poggibonsi af te dalen en terug te klimmen laat ik varen. Het is mooi geweest voor vandaag.

Vrijdag
Testen. Om inzicht te krijgen in mogelijke progressie moet je testen. In de klas is dit het sein om de toetsboeken te pakken en deze onder luidkeels protest van de groep uit te delen. Kinderen doe je er geen plezier mee. Op de fiets betekent testen een gelijkmatige en beschutte klim uitzoeken en heel erg je best te doen. Vooruitzicht op zo’n test is leuk, je weet immers waar je staat, maar vlak voor de uitvoering kan ik er letterlijk als een berg tegenop zien.

Op de weg via Radda naar Gaiole heb ik inmiddels al een aantal intensieve blokken ter opwarming gedaan. Voel wat verzuring als ik Gaiole uitrijd. De testklim heb ik zojuist als afdaling gebruikt en weet wat er komen gaat. Om met de Vlaming te spreken: een tempocol. Gemiddeld 4%. Weet goed de druk op mij pedalen te houden en de ademhaling kan ik goed reguleren. Met 12 minuten ben ik boven, heel even de hartslag laten zakken en dan het laatste wippertje omhoog. Dit ging goed!

Op de glooiende terugweg doe ik nog aantal intervallen. De Garmin geeft bij thuiskomst 1000 hoogtemeters aan, gemiddeld wattage op 283 watt en gemiddelde snelheid is 30,9. Ik kijk erg naar de analyse op de pc uit. Maar wat blijkt…geen tracks opgeslagen. Puur de gegevens. Weet ik nog niets.  Frustratie! Sta op punt om de Garmin richting olijfbomen te laten vliegen. Weet me te beheersen. Binnenkort opnieuw testen.


1 opmerking:

Johan Barelds zei

Fietsen is soms net als de bevalling van een vrouw. Voor je het weet zijn ze vergeten hoe pijnlijk het was en willen ze een 2e..:-)

Balen van je Garmin gegevens. Mijn Edge 500 heeft de laatste tijd ook kuren. Het lijkt wel of de laatste firmware een maandagochtend versie is geweest.

Je hebt wel mooie klimmen gedaan. En die vermogensmeter maakt me ook nog steeds erg jaloers..:-)